Sarişime...

Güzel Gözlüm... Kadife Seslim... Gülen Yüzlüm... Bloğumun ismi zamansız bir yolculuk, şimdi farkettim senin de zamansız bir yolculuğa çıktığını, zamansız, sessiz, vedasız, aniden gittin... Ateş düştüğü yeri yakarmış Sarişim ama sen herkesi yaktın gittin. O koca koca gözlerinle, samimi gülüşünle içine işlediğin her insanı yaktın. Şimdi koca bir boşluk var yerinde neyi koyacağımı bilemediğim. Efe'ye bile her baktığımda sen geliyorsun aklıma çünkü çok severdin efe'ni herkesi çok sevdiğin gibi. Hiç mi kötülük olmaz bir insanın kalbinde ben görmedim senin gibi birini, çocuk ruhlu, muzip kuzum. Her şeyi ağırdan alıp her anın tadını doya doya çıkarmayı nasıl da bilirdin. Bir kahve yapsan da içsek desen yine ve uzansan kanepeye alsan eline telefonunu, dalsan gitsen, hiç konuşmasan ama yine öyle yanımda kalsan... Kömür karası upuzun saçların, siyah kocaman gözlerin, esmer tenin ve edalı bakışlarınla çocukluğumda hayrandım sana bilemezdim ki gurbette bir şehirde tüm dertlerimin ortağı, hep özlemini çektiğim bir ablam olacağını günün birin de. Ne zaman arasam sorgusuz sualsiz koşup gelirdin, tek inandığım, tek güvendiğim, kimse olmazsa sarişim kesin gelir, kesin yapar benim için dediğim, bu şehirde kendimi senden dolayı güvende hissettiğim tek insandın güzel gözlüm. Biz farklı olsa da aynı kaderi yaşadık, biz bu şehirde bin bir mücadele ile ayakta durduk, aynı acıları yaşadık, aynı sevinçleri tattık, aynı yollardan geçtik ve her defasında ikimizde son cümle olarak birbirimize 'sen mutluysan gerisi hiç önemli değil' deyip konuyu kapattık. İyi ki sesini en son duyduğumda da bu cümleyi söyledim Sarişim. Sen mutlu ol başka hiç bir şey önemli değil dedim sana, öyle güzel, öyle heyecanlı öyle mutluydun ki, içimde güneşler açtı. Çünkü ikimizde birbirimizin mutluluğuna hasrettik, dedim ya aynı kader aynı yollar, birimiz mutlu olunca sanki diğerimiz de olacaktı biliyorduk. Balkonumundan bakıyorum sarişim ve ağır ağır arabadan çıkışını bana el sallayışını kapıya kadar gelip zile basana kadar seni izlediğimi hayal ediyorum, sonra yine her seferinde beş kat merdiveni çıkınca bir tek şu merdivenlerini sevmiyorum deyişini özlüyorum. Sonra efeyi görünce birden mutlulukla doluşunu... Senin kadar kimse sevmedi efemi, benim gibi sen de onu sahiplendin hatta bazen sadece onu görmeye geldiğini bile söylerdin. Şimdi bazen konuşuyorum onunla seni ne kadar çok severdi diyorum ve senin yerine sıkıştırıp öpüyorum kuzum. Keşkelerim çok fazla, mesela keşke o gün seni arasaydım, keşke yanında olsaydım diyorum bazen...Keşke birlikte kalsaydık, hiç yalnız kalmasaydın, keşke daha çok sahip çıksaydım, elinden daha sıkı tutsaydım, bilmiyorum daha birçok şey... Bildiğim bir şey varsa şu anda yanımda olsaydın kesin beni teselli eder ve sakın böyle düşünme derdin çünkü hep iyi hissetmem için hep pozitif baktırırdın bana. Ama en çok da sen kızardın bana, her hatamda fikrini açık yüreklilikle söyler sonunda da ama biz mutluysak önemli değildi... Seni yolcu ederken çok şanslıydım, elini tutup veda ettim öyle güzeldin ki herzaman ki gibi...İnsanlar güzelliğe karşı hep negatif yüklü sarişim. Güzel olanı yok etmek için ellerinden geleni yapıyorlar, bu düzen buna alışmış, seni de bazen yordular, üzdüler, kimisi pişman, kimisi mutlu ama rahat uyu çünkü yüreğinin güzelliğini göremeyenler o kadar şanssız ki bunun farkında olmadan yaşayıp gidecek ruhlara ben kendim üzülüyorum. Herkesin sarılacağı birileri var Sarişim ama biz seninle acılarımızı yalnız başımıza kendimizle yaşamayı öğrendik, bazen bunu anlamadan çok üzerimize geldiler, bilmediler ki kırdıkları her an biz duvarlara anlatıp, gözyaşlarımızı akıttık gecenin kucağına. Şimdi de yalnız seni düşünüp ağlıyorum, özlemini, sevgini, acını doya doya yalnız yaşıyorum... Bugün doğum günüm ama biz de artık her şey yarım kaldı seninle, sensiz bir bayram geçti, şimdi de bir doğum günü. Alışmak zor olacak bugün ilk arayanlardan biri sen olurdun çünkü. Şimdi doğmak ve ölmek öyle acı çarpıyor ki yüzüme bazen gerçeği karıştırıyormuşum gibi geliyor, hayat birden seninle birlikte gerçeği yüzüme çarptı sanki, koşarken yolumda birden dondum kaldım, biliyorum zamanla her şey olması gerektiği yola girecek ama gireceğini düşününce bile öfkeleniyorum...Buradayken öyle bağlıyken insanlara, onsuz olamayacağımız dediğimiz ruhlara, sonra birden yoksun ve herkes biz sizde olabiliyor, nasıl bir kurgu bu aklıma sığdıramıyorum, amacını anlamıyorum ama ne olursa olsun inancımı kaybetmiyorum. Ben sana tüm hakkımı sonuna kadar helal ettim güzel gözlüm, kadife seslim, gülen yüzlüm benim...Biliyorum sen de ederdin...Şunu unutma her şey ne kadar yolunda görünürse görünsün ben hayatta yaşayacağım her şeyi senin için de yaşamak için şu an da söz veriyorum. İçinde kalan her şeyi benimle tamamla, ne olur eksik hissetme, yattığın yerde, olduğun mekanda huzur için de ol, seni seven o kadar çok insan var ki her zaman duaların olacak, her zaman birinin kalbinde ses bulacaksın ve biz seni sonsuza kadar yaşatacağız Sarişim...